"Και θ' αφεθώ, αρκεί να δω πως κάπου πάω."

Πρωτη φορα βρισκομαι σε τετοιο μεταβατικο σταδιο.
Πρωτη φορα θελω να κυλησει ο χρονος στην πραγματικη του διαρκεια,ισως και πιο αργα απ'το κανονικο..
Παντα βιαζομουν να δω τι μου επιφυλάσσει το μελλον.
Ηθελα να παω λιγο πιο μπροστα και να κρυφοκοιταξω τη ζωη μου..
Σαν καποιος αλλος να την εφτιαχνε για μενα κι εγω θα μπορουσα απλα να την καμαρωσω αν πατουσα ενα fast forward.
Δεν ειναι οτι εγινε κατι συγκλονιστικο και αποφασισα να δω αλλιως τα πραγματα..
Μπορει να πονεσα για καποια πραγματα που θα ηθελα να ειχαν γινει αλλιως ,ποτε ομως δεν αισθάνθηκα οτι γκρεμιζοταν η γη κατω απ'τα ποδια μου.
Τωρα μπορω να βαλω τα χερια μου στο πατωμα και να σηκωθω οταν πεφτω.
Θελω απλα να ειναι η φετινη χρονια μια χρονια γεματη εκπληξεις..
Γεματη ανθρωπους,στιγμες αξιοπροσεκτες και μαγικες...
Οπως μου ειπε και ενας φιλος μου: "Αννα πρεπει να εισαι επιλεκτικη...Στα ξενυχτια,στις εξοδους,στο που ξοδευεις το χρονο σου,στους φιλους σου και στον ερωτα.Παντα να διαλεγεις αυτο που σε γεμιζει.."
Βαρεθηκα πολλα πραγματα...τα ασκοπα ξενυχτια...τις μερες χωρις κατι δημιουργικο..μερες που ενιωθα οτι πλησιαζα την ανυπαρξια.
Δεν λεω οτι δεν περασα ομορφα μεχρι τωρα.Ισα ισα...προλαβα να δω πολλα πραγματα σε συντομο διαστημα και τωρα μπορω καλυτερα να αξιολογησω καταστασεις.
Οι ανθρωποι περνανε γυρω μου παντου και προς ολες τις κατευθυνσεις και λυπαμαι καμι φορα που πρεπει να αφησω μερικους να φυγουν. Οι επιλογες ομως ετσι ειναι...Καθε επιλογη που κανουμε ειναι και ενας θανατος για κατι.
Για να πεις ενα δυνατο ναι ,προηγουμενως πρεπει να εχεις πει ενα δυνατο οχι σε κατι αλλο.
Μου φαινεται δυσκολο ακομα και τωρα...
Ειναι ευκολο να κρατιεσαι απο κατι και να ζεις στη σκια του..
Ειναι ευκολο και μιζερο.
Και η ζωη μας ειναι πολυ μικρη για να εχει χωρο και για τη μιζερια .
Αν κυνηγησουμε την καθε μερα..απ'το πρωι που ξυπναμε εως το βραδυ που κλεινουμε τα ματια μας...αν εκμεταλλευτουμε ολες τις στιγμες...